Nieudany seks

Agnieszka i Jakub Kołodziejowie

Najczęstsze przyczyny

• Wcześniejsze negatywne doświadczenia związane ze sferą seksualną

– zwłaszcza doświadczenia przemocy i nadużyć seksualnych; im wcześniejsze, brutalniejsze i wielokrotne urazy, tym większe skutki. Objawy mogą występować w postaci: oziębłości seksualnej, dewiacji seksualnych, tłumienia sfery seksualnej, dążenia do kompulsywnego rozładowywania seksualnego bez potrzeby bliskości. Jeżeli, pomimo wysiłków, problem ciągle się pojawia, warto zgłosić się na konsultację do psychoterapeuty.

• Przekonania, że sfera seksualna jest zła i grzeszna

– seks źle się kojarzy; ciągłe poczucie winy nie pozwala dostrzec istoty, dobra i piękna seksualności, ani wejść w głębszą relację intymną ze współmałżonkiem. Najczęściej występuje u osób, które przywiązują nadmierną wagę do moralności i upadki w sferze seksualnej przeżywają w poczuciu bycia niewartościowym, grzesznym, trudno im sobie wybaczyć.

• Przekonanie, że współżycie seksualne służy przede wszystkim prokreacji

– wbrew pozorom dużo osób tak podchodzi do seksu i pogląd ten nierzadko jeszcze jest uznawany za aktualny. Potrafi skutecznie odebrać przyjemność i bliskość z kontaktach seksualnych.

• Negatywne przekonania i wzorce zachowań dotyczące płciowości, wyniesione z rodzin pochodzenia

– np.: „Mężczyźni myślą tylko o jednym”, „Kobieta musi w milczeniu cierpieć i wypełniać swój małżeński obowiązek”; są kobiety, które – odczuwając przyjemność podczas seksu – czują się tym skrępowane i zawstydzone, a czasami mają z tego powodu poczucie winy.

• Niezrozumienie potrzeb seksualnych, wynikających z różnicy płci

– kobietę bardzo rani brak czułości i zaspokojenia potrzeb uczuciowych, mężczyznę bardzo rani brak troski o współżycie seksualne.

• Nieznajomość różnic w przebiegu aktu seksualnego u kobiety i u mężczyzny

– mężczyzna z reguły rozbudza się bardzo szybko i szybko gaśnie, kobieta potrzebuje więcej czasu, ciepła, pieszczot i dłużej pozostaje w rozbudzeniu. Bardzo ważna jest właściwa gra wstępna, znajomość sfer erogennych drugiej strony, pieszczoty od mniej do coraz bardziej pobudzających.

• Konieczne jest rozmawianie na temat własnych potrzeb i oczekiwań

– bez domyślania się.

• Lęk przed ciążą

– może wynikać z wcześniejszych nieplanowanych ciąż, poczucia bycia samej z dziećmi; może przybrać formę obsesji, która jest w stanie całkowicie sparaliżować potrzebę bliskości fizycznej i doprowadzić do wieloletniego braku współżycia w małżeństwie.

• Brak higieny osobistej.

Pułapki seksualności

• Traktowanie seksu jako dominacji

– manifestacja swojej wyższości i niezależności, najczęściej pojawia się w stwierdzeniach: „Nie zależy mi”, „Dla mnie seks mógłby nie istnieć”, „Tobie tylko jedno w głowie”; ogólnie, brak inicjatywy którejś ze stron. Takie stwierdzenia i postawy trwające wiele lat, bez prób przepracowania, bardzo ranią drugą stronę.

• Szantaż, zemsta

– częściej stosowane są przez kobiety jako sposób na odreagowanie wcześniejszych upokorzeń, co w gruncie rzeczy nie wyrównuje rachunków, tylko jeszcze bardziej komplikuje relację. Szantaż może być również stosowany w celu uzyskania jakiejś korzyści.

• Dorabianie teorii religijnych

– chcąc wyjaśnić np. oziębłość seksualną i brak więzi emocjonalnej.

• Wzajemne lub jednostronne wykorzystywanie się

– poprzez wchodzenie w techniki współżycia, na które druga strona nie zgadza się, czuje się wykorzystywana i upokarzana; częściej występuje to ze strony mężczyzn. Ważne jest, aby kobieta wyraźnie sygnalizowała swoje odczucia i oczekiwania.

Od czego zależy siła popędu seksualnego u kobiety?

• Temperament, ogólne libido

– są kobiety, które lubią się kochać, i są takie, dla których podjęcie współżycia seksualnego wymaga wysiłku, czasu, odpowiedniego klimatu, przygotowania otoczenia; ich potrzeby seksualne są mniejsze albo jeszcze nierozbudzone.

• Faza cyklu

– gdy kobieta znajduje się w fazie owulacyjnej, podjęcie współżycia jest dla niej łatwiejsze i przyjemniejsze; w fazie poowulacyjnej może doświadczać różnych dolegliwości związanych np. z zespołem napięcia przedmiesiączkowego, jej potrzeby seksualne znacząco spadają. Są kobiety, które mają ochotę na seks także w fazie poowulacyjnej.

• Poczucie bycia kochaną

– kobieta ma bardzo dużą potrzebę bliskości psychicznej i emocjonalnej; jeśli nie czuje się przez męża kochana, będzie unikać zbliżeń.

• Akceptacja kobiecości i poczucie bycia atrakcyjną

– jeśli kobieta nie akceptuje swojej kobiecości, swojego ciała, nie czuje się atrakcyjna seksualnie, może mieć trudności z podejmowaniem współżycia seksualnego; bycie atrakcyjną i piękną jest dla kobiety bardzo ważne.

• Osiągnięcie dojrzałości seksualnej

– kobiety osiągają dojrzałość seksualną ok. 35. roku życia; wtedy ich potrzeby seksualne i doznawanie przyjemności ze współżycia stają się większe.

Z jakich powodów kobieta może podejmować współżycie seksualne?

• Z lęku przed agresją mężczyzny

– najczęściej takie współżycie niewiele różni się od gwałtu.

• Z lęku przed zdradą i opuszczeniem

– kobieta boi się samotności; tego, że mężczyzna ją opuści, zdradzi i odejdzie do innej.

• Z miłości do swojego mężczyzny

– kobieta kocha męża i wie, jak ważne jest dla niego współżycie, przy czym sama nie ma potrzeby tak częstych zbliżeń fizycznych.

• Z miłości i własnej potrzeby

– kobieta kocha i pragnie z mężem współżyć.

Co utrudnia mężczyźnie właściwe przeżywanie aktu seksualnego?

• Pornografia

– rodzi nadmierne oczekiwania w stosunku do partnerki, porównywanie jej z innymi kobietami i ostatecznie rozczarowanie, że nie jest taka chętna, jak kobieta z filmu. Wieloletni kontakt z pornografią prowadzi do koncentracji na sobie i używania kobiety do zaspokajania własnych potrzeb, ostatecznie daje stany depresyjne i samotność.

• Koncentracja na fizjologii

– brak spontaniczności podczas współżycia, chęć sprawdzenia się i obecność lęku przed przedwczesnym wytryskiem lub brakiem wytrysku skutecznie zaburzają przebieg aktu seksualnego. Mechanizm ten może się utrwalić i doprowadzić do tzw. impotencji psychicznej.

• Koncentracja na technice

– wiele kobiet umęczonych jest pomysłami męża, co z kolei ich frustruje. Mężczyzna będzie odczuwał największą satysfakcję ze współżycia w momencie, kiedy kobieta będzie zaspokojona.

• Stres

– permanentne przemęczenie, pracoholizm (patrz: „Zbliżenia” nr 8) to najczęstsze powody braku zainteresowania seksem u mężczyzn. Wielu mężczyzn już po 35. roku życia z powodu chronicznego stresu odczuwa znaczący spadek libido.

Przyjemnością mężczyzny jest przyjemność kobiety. Przyjemnością kobiety jest przyjemność kobiety.

Warto wiedzieć

Każda para ma własny styl współżycia seksualnego – ważne jest odkrycie tego stylu i niezaśmiecanie sobie wyobraźni przez pornografię i porównania.

Konieczność dialogu i wiedzy – jest wiele małżeństw, które nie rozmawiają i nie potrafią ze sobą rozmawiać na temat seksu. Współmałżonek nie zna sfer erogennych drugiej strony; choćby bardzo kochał, sam wielu rzeczy się nie domyśli. Takie rozmowy zmniejszają napięcie, dają poczucie zrozumienia, wzmacniają miłość i jedność między małżonkami.

Gra wstępna – wytworzenie klimatu, odpowiednie miejsce, kolacja, kąpiel, masaż, muzyka, świece, perfumy, kwiaty, bielizna. Wiele par narzeka na rutynę, znudzenie, co wynika z faktu, że nie dbają o swój seks.

Pieszczoty oralne w czasie gry wstępnej – wymagają szczególnego dialogu, bo są bardzo intymne; są kobiety, i również mężczyźni, którym to nie odpowiada i należy to uszanować.

Orgazm to nie wszystko – szczytem aktu seksualnego jest penetracja – całkowita bliskość, zjednoczenie, bycie w sobie, orgazm jest dopełnieniem. Jeśli najważniejszym celem jest doprowadzenie się do jednoczesnego orgazmu, w sytuacji niepowodzenia może to rodzić niepotrzebne frustracje. Nie zawsze musi wyjść, ważne, żeby być razem. Odpuszczenie kontroli często ostatecznie daje zgranie i satysfakcję.

Techniki rozbudzania nie zastąpią głębszych problemów w relacji.

Agnieszka i Jakub Kołodziejowie: autorzy Małżeńskiej Gry, współtwórcy czasopisma „Zbliżenia” i platformy RELATE, od 2010 r. prowadzą szkolenia, warsztaty i spotkania dla małżeństw i par. Agnieszka – mgr filologii polskiej, redaktor, wydawca, właściciel Wydawnictwa „Zbliżenia”; Jakub – doktor psychologii, psycholog, psychoterapeuta, od 1997 r. prowadzi psychoterapię małżeńską, rodzinną i indywidualną oraz szkolenia psychologiczne, właściciel Ośrodka Terapeutyczno-Szkoleniowego w Lublinie. ARTYKUŁ UKAZAŁ SIĘ W „ZBLIŻENIACH” NR 5.