Psychoterapia psychodynamiczna

Katarzyna Litwińska-Rączka, Marta Florek

„Ogromna część naszej osobowości jest silnie uwarunkowana doświadczeniami z dzieciństwa. Chcąc dokonać zmian w życiu, musimy zrozumieć ich często utajony wpływ. Dopiero wówczas możemy przystąpić do modyfikacji »życiowych zasad«, które przyswoiliśmy sobie jako dzieci.” (Augustus Napier)

„Mam depresję”, „Od dawna muszę spać przy zapalonym świetle”, „Mam bardzo niskie poczucie wartości”, „Boję się wyjść na ulicę, że coś mi się stanie, np. stracę przytomność”, „Nie potrafię chodzić do kościoła, bo jak widzę tylu ludzi, przeraża mnie to i mogę zasłabnąć”, „Zdarza mi się, że idąc po ulicy, wpadam w panikę”, „Mam lęk przed wystąpieniami publicznymi”, „Co jakiś czas mój mąż wpada w szał, rzuca przedmiotami, jest agresywny, nie panuje nad sobą”, „Są w mojej głowie obrazy z dzieciństwa, do których nigdy nie chcę wracać, ale im bardziej chcę o nich zapomnieć, tym częściej mi się przypominają”. Jedną z form pomocy w takich przypadkach jest psychoterapia w ujęciu psychodynamicznym.

Cierpienie, zagubienie, niemożność utrzymania związku, samotność, brak zaufania, wybieranie partnerów, którzy z czasem porzucają albo są porzucani, to tylko niektóre z objawów, z jakimi osoby zgłaszają się do psychoterapeuty.

Czym jest psychoterapia i jaka jest specyfika podejścia psychodynamicznego?

Podejście psychodynamiczne akcentuje pracę terapeuty z pacjentem w celu pozbycia sią objawów na drodze rozumienia ich przyczyn oraz zmiany przeżywania. Daje rozumienie źródeł zachowań i uczuć oraz pomaga zmieniać sposoby postępowania, które są nieskuteczne i niesatysfakcjonujące. Ważna jest współpraca w relacji z terapeutą oraz doświadczenie w niej poczucia wsparcia i zrozumienia, co odbudowuje poczucie bezpieczeństwa i pewność siebie.

Psychoterapia polega na przyglądaniu się objawom, na przykład lękom, pod kątem tego, skąd się wzięły i jaką pełnią funkcję w życiu pacjenta. Prowadzi to do zrozumienia siebie oraz własnych potrzeb. To z kolei daje siły, żeby coś zmienić w swoim życiu. Można mieć na objaw wpływ, na przykład: unikać pewnych zachowań, a inne wzmacniać; komunikować wprost, czego się oczekuje i potrzebuje. Terapia psychodynamiczna jest drogą do poznawania siebie i uczenia się autentyczności w kontaktach z innymi.

Czego można się spodziewać?

Psychoterapia psychodynamiczna jest praktykowana głównie jako terapia indywidualna, w której ważny jest związek emocjonalny między terapeutą a klientem. Uruchamia to proces terapeutyczny, polegający na rozumieniu, a następnie zmianie dysfunkcjonalnych schematów przeżywania i zachowań w relacjach, jakie tworzy pacjent. Dokonuje się to na drodze analizy życia oraz przeżyciu z terapeutą „emocjonalnego doświadczenia korektywnego”, czyli budowaniu relacji opartej na poczuciu bezpieczeństwa, w której można wyrażać wszelkie swoje odczucia. Można poczuć – czasem pierwszy raz w życiu – wsparcie, zrozumienie, własną ważność oraz sprawczość.