Elżbieta Trubiłowicz
Świat emocji dojrzewającego dziecka przypomina ocean podczas sztormu. Czy jest możliwe, żeby nasza rozmowa z nastolatkiem stała się oliwą wylewaną na wzburzone fale, aby je uspokoić?
Doświadczenie licznych rodziców potwierdza, że taki dialog jest możliwy. Może być nawet niezwykle satysfakcjonujący. Jednak na dobre dialogi z nastolatkiem trzeba zapracować, starając się poznać między innymi przyczyny zachowań, które w pierwszej chwili mogą wydawać się nam zupełnie niezrozumiałe i bulwersujące.
Skrajne stany emocjonalne
Dojrzewanie to czas o szczególnej intensywności i żywiołowości uczuć – jeśli smutek, to opada na samo dno, jeśli radość, to osiąga najwyższe szczyty szczęścia. Nastroje łatwo oscylują pomiędzy skrajnymi biegunami. Ta labilność emocjonalna powoduje, że nastolatek łatwo przechodzi od radości do smutku, od nadziei do rozpaczy.
Skrajne emocje często przeżywane są jednocześnie i wobec tych samych osób. Ambiwalencja pojawia się wobec rodziców, którzy w tej samej rozmowie mogą być kochani i nienawidzeni.
Intensywne uczucia pojawiają się u nastolatka bez szczególnej przyczyny i on sam nie wie, dlaczego raz jest mu tak dobrze, a innym razem tak źle.
Wrażliwość
Nastolatek obdarzony jest swoistym radarem, który wychwytuje wszystko, co można skojarzyć z atakiem na obraz siebie, na swoją autonomię lub relacje z ważnymi rówieśnikami. Skłonność do natychmiastowej obrony zagrożonych wartości często odbierana jest przez rodziców jako agresywność i wrogość bez przyczyny.
Zostało jeszcze 77% artykułu
Subsktypcja Relate© pozwoli Ci przeczytać tekst do końca...
Testuj bezpłatnie Czytelnię Relate©
Przetestuj bezpłatnie subskrypcję i korzystaj z dostępu do Platformy Relate© z drugą połówką.
Testuj Czytelnię Relate©- Wystarczy, że jedna osoba z pary posiada subskrypcję.
- Możesz zrezygnować w dowolnym momencie.
- Masz już subskrypcję? Zaloguj się
