Dlaczego warto mieć teściową?

Katarzyna Litwińska-Rączka

Stereotyp teściowej często obejmuje myślenie o niej jako o „wrednej babie” niesprzyjającej synowej lub zięciowi, ale raczej pozostającej ze swoim dzieckiem w koalicji, której celem jest zniszczenie synowej lub zięcia. Nieraz teściowa przejmuje rolę rodzicielską i zarządzającą wobec współmałżonka swojej pociechy. Nie dopuszcza niezależności młodych, bowiem wie lepiej, jak trzeba żyć, i chce rządzić w rodzinie dziecka.

O teściowej w literaturze popularnej i psychologicznej powiedziano już bardzo dużo. Jej postać od zawsze budziła liczne kontrowersje. Była tematem żartów i kawałów. Teściowe wzmacniają stereotypy na swój temat poprzez własną niedojrzałość. Bywa, że trudno im zaistnieć w nowych rolach, kiedy to do roli matki, żony, kobiety dochodzi jeszcze rola teściowej.

Teściowe nieraz bywają zagubione, ponieważ muszą nauczyć się poruszać w różnych rolach – kobiety, matki, żony, teściowej, babci – równocześnie, słysząc oczekiwania innych oraz formułując własne.

Dorosłe dzieci też często są zagubione w swoich odmiennych funkcjach rodzinnych i nie zawsze syn czy córka pragną dojrzeć i postawić matce czy teściowej granice, które pomogłyby im odnaleźć się w nowej relacji.

Synowe i zięciowie również mają swoje niedojrzałości, które sprawiają, że teściowa bywa im użyteczna. Na przykład mogą wykorzystywać teściową, żeby:

• rywalizować z nią o współmałżonka oraz udowadniać własną wyższość i lepszość – sposób ten stosujemy, gdy nie mamy jasności, co do własnej wartości w oczach męża/żony, nie chcemy lub obawiamy się o tym rozmawiać albo kiedy próbujemy załatwiać własne agresywne impulsy,

• uprzedmiotawiać współmałżonka poprzez manipulacyjne zarządzanie nim i wciąganie w walkę, kiedy musi opowiadać się po którejś ze stron – ten sposób wykorzystujemy, gdy nie czujemy się wartościowi, ani nie doświadczamy własnej sprawczości, siły czy sukcesów w życiu, ponadto chcemy umniejszać wartość partnera,